Uważność w relacjach

Jak praktyka Mindfulness może zmieniać nasze relacje?

Zanim przejdziesz do dalszej części tekstu, zatrzymaj się. Odetchnij głęboko, poczuj wdychane i wydychane powietrze w swoim nosie. Pobądź przez chwilę blisko siebie. Możesz położyć rękę na sercu. Może masz ochotę docenić Twoje ciało, które intensywnie pracuje i daje Ci życie. Rozejrzyj się dookoła. Posłuchaj. 

Uwielbiam te momenty zatrzymania. Kiedy jestem sama, kiedy spieszę się, kiedy jestem z moimi dziećmi. Patrzę chwilę na to, co dookoła i na to, co w środku, we mnie, jakie pojawiają się we mnie uczucia, a może jakieś potrzeby, tęsknoty? Uwielbiam te momenty, kiedy słyszę swój wewnętrzny, łagodny głos: hej jak się masz? Co u Ciebie? 

Chociaż na codzień jestem energiczną i szybką osobą. Ekstrawertyczną, a czasem wybuchową. Szybką w mówieniu, działaniu, podejmowaniu decyzji. Doceniam te momenty zatrzymania. Wtedy widzę więcej, czuję więcej. Dla mnie, to uczucie większej przestrzeni i  wolności. Przy zatrzymaniu mogę wybierać, a nie działać impulsywnie i automatycznie. 

Sześć lat temu wzięłam udział kursie Mindfullnes Based Stress Reduction (Redukcja stresu oparta na uważności),  który zmienił moje podejście do życia. Praktyka zdecydowanie miała wpływ na rozwijanie wartości, które są bliskie mojemu sercu. 

Twórcą metody MBSR jest Jon Kabat- Zinn, założyciel Kliniki Redukcji Stresu przy Uniwersytecie w Massachusetts. Jest to świecka metoda medytacji, w której świadomie decydujesz się skupić na chwili obecnej bez oceniania i osądzania jej. 

Uważność jest świadomością tego, co dzieję się tu i teraz, bez oceny, bez interpretacji. Bycie uważnym to najprościej mówiąc obserwowanie i oglądanie. (Stahl. Goldstein). Jeśli decydujesz się na ćwiczenie umysłu w postrzeganiu chwili taka jaka jest, to uważność może stać się Twoim sposobem życia. 

Na Mindfulness składa się praktyka formalna i nieformalna. Formalny sposób ćwiczenia uważności to codziennie przeznaczenie czasu na medytacje. W metodzie J. Kabata- Zinna to:

• skanowanie ciała, 
• uważna joga, 
• medytacja siedząca (świadomego oddechu, wrażeń z ciała, emocji - jest to medytacja nieukierunkowana, przyjmująca wszystko co się pojawia)
• medytacja chodzona. 

Praktyka nieformalna odnosi się do bycia uważnym i świadomym podczas wykonania codziennych czynności takich jak branie prysznica, zmywanie naczyń, rozmowa z bliskimi, oddech. 

Są sytuacje, które działają na nas jak płachta na byka. Pojawia się bodziec i pojawia się automatyczna reakcja. Czy zdarza Ci się, że zanim zauważysz to już kolejny raz krzyczysz na dziecko. Chyba każdemu się zdarza.  Wyobraź sobie, że w takiej sytuacji pojawia się wybór, przestrzeń na wewnętrzne pytanie: jak wybierasz zareagować? Praktykowanie uważności w takiej sytuacji, to świadomy oddech, sprawdzenie, co czujesz w ciele, to akceptacja i przyjęcie emocji takie jakie są. Pozwolenie na ich płynięcie z uważnością i życzliwością dla siebie. 

Kiedy systematycznie ćwiczę umysł, aby być  uważną, mam większą szanse na bycie taką jaką pragnę być dla moich dzieci, męża, rodziny. Uważność otwiera dla mnie przestrzeń wyboru, kiedy wybieram z którego miejsca chce zareagować - a często pragnę reagować z miejsca życzliwości i szacunku dla siebie i innych. I czasem, gdy sytuacja jest bardzo napięta i trudno mi „utrzymać się na powierzchni”, to nadal w tej uważności mam miejsce na empatię dla siebie. 

Czy zdarza Ci się zatrzymać i wziąć głębszy oddech? Zauważyć, co widzisz, co słyszysz, co czujesz? Pobyć chwilę uważnie ze swoimi uczuciami i potrzebami? Serdecznie Cię do tego zachęcam.